پورتفولیو چیست؟
پورتفولیو مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاری‌های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، وجه نقد و معادل‌های نقدی است، ازجمله صندوق‌های سرمایه‌گذاری بسته و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF). عموماً مردم بر این باورند که سهام، اوراق قرضه و پول نقد، هسته‌ی یک پورتفولیو را تشکیل می‌دهند. اگرچه اغلب این‌گونه است، اما لازم نیست که قانون این‌گونه باشد. یک پورتفولیو ممکن است شامل طیف گسترده‌ای از دارایی‌ها ازجمله املاک، هنر و سرمایه‌گذاری‌های خصوصی باشد.
شما ممکن است انتخاب کنید که پورتفولیو خود را حفظ کنید و مدیریت کنید، یا ممکن است به یک مدیر، مشاور مالی یا یک متخصص مالی دیگر اجازه دهید پورتفولیوی شما را مدیریت کند.
موارد کلیدی
پورتفولیو مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاری‌های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، وجه نقد و معادل‌های نقدی و همچنین سرمایه‌های مشابه آن‌هاست.
سهام و اوراق قرضه عموماً بلوک‌های اصلی یک پورتفولیو در نظر گرفته می‌شوند، اگرچه ممکن است شما یک پورتفولیو با انواع مختلفی از دارایی‌ها ازجمله املاک و مستغلات، طلا، نقاشی‌ها و سایر مجموعه‌های هنری ایجاد کنید.
تنوع‌بخشی یک مفهوم کلیدی در مدیریت پورتفولیو است.
میزان ریسک‌پذیری فرد، اهداف سرمایه‌گذاری و چشم‌انداز زمانی همگی عوامل مهمی در جمع‌آوری و تنظیم یک پورتفولیوی سرمایه‌گذاری هستند.
تنوع بخشی
یکی از مفاهیم کلیدی در مدیریت پورتفولیو، تنوع‌بخشی است – که به‌سادگی به این معنی است که تمام سرمایه‌ی خود را در یک پورتفولیو قرار ندهید. تنوع‌بخشی با تخصیص سرمایه‌گذاری در بین ابزارهای مالی مختلف، صنایع و سایر دسته‌بندی‌ها سعی در کاهش ریسک‌پذیری دارد. هدف تنوع‌پذیری به حداکثر رساندن بازده با سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلف است که هرکدام واکنش متفاوتی به یک رویداد خواهند داشت. راه‌های زیادی برای ایجاد تنوع وجود دارد. نحوه انجام آن به شما بستگی دارد. اهداف شما برای آینده، میزان ریسک‌پذیری‌تان و شخصیت شما همه عواملی هستند که در تصمیم‌گیری در مورد نحوه ساختن پورتفولیوی شما نقش دارند.
صرف‌نظر از ترکیب دارایی پورتفولیوی شما، همه پورتفولیوها باید دارای میزانی از تنوع باشند و منعکس‌کننده میزان ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار، اهداف بازده، چشم‌انداز زمانی و سایر محدودیت‌های مربوطه، ازجمله موقعیت مالیاتی، نیازهای نقدینگی، موقعیت‌های قانونی، و شرایط منحصربه‌فرد باشند.
مدیریت پورتفولیو
ممکن است پورتفولیوی ارز دیجیتال را به‌عنوان مبنایی در نظر بگیرید که به قطعاتی مختلف تقسیم شده است که هر قطعه نشان‌دهنده یک طبقه دارایی ویا نوع سرمایه‌گذاری متفاوت است. هدف سرمایه‌گذاران ایجاد یک پورتفولیو با تنوع مناسب برای دستیابی به تخصیص پورتفولیو ریسک-بازده است که برای میزان ریسک پذیری آن‌ها مناسب است. اگرچه سهام، اوراق قرضه و وجه نقد عموماً به‌عنوان بلوک‌های اصلی یک پورتفولیو در نظر گرفته می‌شوند، ممکن است یک پورتفولیو با انواع مختلفی از دارایی‌ها ازجمله املاک و مستغلات، سهام طلا، انواع مختلف اوراق قرضه، نقاشی‌ها و سایر مجموعه‌های هنری ایجاد کنید.
اکثر متخصصان سرمایه‌گذاری موافق‌اند که اگرچه تنوع‌بخشی پیشگیری از زیان را تضمین نمی‌کند، اما یک جزء کلیدی برای دستیابی به اهداف بلندمدت مالی و درعین‌حال به حداقل رساندن ریسک است.
انواع پورتفولیو
به تعداد سرمایه‌گذاران و مدیران مالی می‌توان انواع مختلف پورتفولیو و استراتژی پورتفولیو وجود داشته باشد. همچنین ممکن است چندین پورتفولیو وجود داشته باشد که محتوای آن‌ها می‌تواند استراتژی یا سناریوی سرمایه‌گذاری متفاوتی را منعکس کند که برای نیازهای متفاوتی ساختاریافته است.
یک نمونه کار ترکیبی
رویکرد پورتفولیو ترکیبی در بین طبقات دارایی متنوع می‌شود. ایجاد یک پورتفولیو ترکیبی مستلزم گرفتن موقعیت در سهام و همچنین اوراق قرضه، کالاها، املاک و مستغلات و حتی هنر است. به‌طورکلی، یک پورتفولیو ترکیبی نیازمند نسبت‌های نسبتاً ثابتی از سهام، اوراق قرضه و سرمایه‌گذاری‌های جایگزین است. این کار سودمند است، زیرا در طول تاریخ، سهام، اوراق قرضه و جایگزین‌ها همبستگی کمتری با یکدیگر داشته‌اند.
سرمایه‌گذاری پورتفولیو
وقتی از پورتفولیو برای مقاصد سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنید، انتظار دارید که سهام، اوراق قرضه یا ارز دیجیتال بازدهی داشته یا ارزش آن در طول زمان افزایش یابد. سرمایه‌گذاری پورتفولیو می‌تواند استراتژیک بوده – جایی که شما ارز دیجیتال را با قصد نگهداری آن دارایی‌ها برای مدت طولانی خریداری می‌کنید یا تاکتیکی باشد – جایی که شما فعالانه دارایی را به امید دستیابی به سود کوتاه‌مدت خریداری کرده و می‌فروشید.
پورتفولیو تهاجمی و متمرکز بر سهام
دارایی‌های بنیادی در یک پورتفولیو تهاجمی عموماً ریسک‌های بزرگی را در جستجوی بازدهی عالی متحمل می‌شوند. سرمایه‌گذاران تهاجمی به دنبال شرکت‌هایی هستند که در مراحل اولیه رشد خود هستند و ارزش پیشنهادی منحصربه‌فردی دارند. بسیاری از آن‌ها هنوز برند رایجی نیستند.
پورتفولیوی دفاعی و متمرکز بر سهام
پورتفولیویی که تدافعی است بر روی کالاهای مصرفی که در برابر رکود نفوذناپذیر هستند، تمرکز می‌کند. سهام تدافعی هم در اوضاع نامناسب و همچنین در اوضاع مناسب خوب عمل می‌کند. مهم نیست که اقتصاد در یک‌زمان معین چقدر بد باشد، شرکت‌هایی که محصولاتی را تولید می‌کنند که برای زندگی روزمره ضروری هستند، پابرجا خواهند ماند.
یک پورتفولیو سهام متمرکز بر درآمد
این نوع پورتفولیو از سهامی که سود سهام پرداخت می‌کند یا انواع دیگر توزیع بین سهامداران درآمد کسب می‌کند. برخی از سهام‌ها در پورتفولیوی درآمدزا نیز می‌توانند در پورتفولیوی دفاعی قرار بگیرند، اما اینجا عمدتاً به دلیل بازدهی بالا انتخاب می‌شوند. یک پورتفولیوی درآمدزا باید جریان نقدی مثبت ایجاد کند. تراست های سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات (REIT) نمونه‌هایی از سرمایه‌گذاری‌های درآمدزا هستند.
تأثیر ریسک‌پذیری بر تخصیص پورتفولیو
اگرچه یک مشاور مالی می‌تواند یک مدل پورتفولیو سهام عمومی برای یک فرد ایجاد کند، ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار باید به‌طور قابل‌توجهی منعکس‌کننده محتوای پورتفولیو باشد. در مقابل، یک سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر می‌تواند میزانی از سهام رشد با سرمایه اندک را به یک موقعیت سهام رشد تهاجمی و با سرمایه بزرگ اضافه کند، در معرض اوراق قرضه با بازده بالا قرار بگیرد و به دنبال فرصت‌های سرمایه‌گذاری بین‌المللی و جایگزین برای پورتفولیوی خود باشد. . به‌طورکلی، یک سرمایه‌گذار باید قرار گرفتن در معرض اوراق بهادار یا طبقات دارایی را که نوسانات بر روی آن‌ها تأثیر می‌گذارد، به حداقل برساند.
